18 september 2007

In om en bij de Haagse PvdAgemeenteraadsfractie viel recentelijk te vernemen dat voor een pronkelijke landelijke PvdAvoorzitterskandidaat het allemaal niet zo makkelijk is vanwege een puntentellingsvorm waarbij het niet on een enkelheidsstem maar om een zevenheidsstem gaat en men een gemiddeldheidsverdeling krijgt waarbij er middels een digitale snelweg,httpwwwjanpronknlindex336html, te lezen is dat--Vertrouwen, binding, teamwork en passie De kandidaten voor het voorzitterschap hebben inmiddels enkele malen met elkaar gedebatteerd. We hebben ons allen uitgesproken voor een sterkere positie van de leden binnen de partij. Ik was het in grote lijnen met de andere kandidaten eens. Op die debatten terugkijkend constateer ik twee verschillen. Het eerste betreft het onbehagen in de Partij van de Arbeid. Sommigen stellen dat het met het onbehagen zo’n vaart niet loopt. Zij kunnen zich beroepen op de sfeer binnen de campagne bijeenkomsten tot nu toe. Die sfeer is goed. Er klinkt niet zoveel onbehagen door. Ik stel daarentegen dat er binnen de PvdA veel onvrede heerst over de koers en over de interne verhoudingen. Ik heb dat in de afgelopen maanden ervaren in tal van contacten. Zijn die representatief? Heb ik gelijk? Dat kan ik niet bewijzen. Maar ik weet wel dat het voor bestuurders altijd verstandig is om er van uit te gaan dat de zaken niet zo goed lopen als men wel zou willen. Anders sus je jezelf in slaap. Bovendien: bij de laatste verkiezingen kregen we een dreun en in de polls liggen we slecht. Veel mensen zeggen en schrijven dat zij teleurgesteld zijn, veel enthousiaste jongeren wenden zich tot andere partijen of zoeken het in one issue bewegingen. Nu kan men zeggen: dat zijn de kiezers, niet de leden. Juist, maar de partij is geen doel in zich zelf. Het gaat er om een politieke beweging te zijn die de mensen aantrekt, hen bij de beslissingen betrekt en namens hen macht uitoefent. Het tweede onderscheid betreft de rol van de voorzitter. We zijn het allen eens over het profiel. Maar de accenten verschillen. Sommigen zien de voorzitter vooral als een manager van de organisatie die zich slechts zijdelings met de politieke koers bemoeit. Ik leg de nadruk op inspireren, door te hameren op beginselen, politieke doeleinden, op situaties in binnen en buitenland die vragen om een actief en progressief beleid. Ik wil hier zoveel mogelijk mensen bij betrekken, deskundigen net zozeer als alle anderen, iedereen die zich ergens bij betrokken voelt, en ook degenen die zich er, als lid van een sociaal democratische partij, bij betrokken zouden moeten voelen. Naar mijn mening dient een voorzitter zelf duidelijk te maken waar hij of zij politiek inhoudelijk voor staat en dat uit te dragen. Maar dat uitdragen geschiedt om het politieke debat binnen de partij te stimuleren. Zelf stelling nemen vraagt om een reactie en moedigt zo anderen aan om zich duidelijk uit te spreken. Het debat moet uitmonden in concrete standpunten. Daarna heeft de voorzitter de plicht die gezamenlijk overeengekomen standpunten te verdedigen en te doen doorklinken in de politieke kanalen zelf. De voorzitter zal dat ook moeten doen wanneer het overeengekomen partijstandpunt niet spoort met wat hij of zij aanvankelijk voorstond.Dat vereist een voorzitter die kan binden en zichzelf gebonden weet door wat is afgesproken.Dat geldt voor het partijbestuur als geheel. Ik hoop dat er een partijbestuur wordt gekozen dat een eenheid zal gaan vormen. Hier ligt ook een belangrijke taak voor de voorzitter as bindende figuur binnen het bestuur. De bestuursleden zullen bereid moeten zijn met elkaar te debatteren en zich vervolgens aan de overeengekomen lijn te houden. Voordat een besluit genomen is mag je openlijk met elkaar van mening verschillen, daarna niet meer. Dat vereist de bereidheid op te treden als een team. Op de bijeenkomst in Meppel werd aan alle kandidaten gevraagd wat zij zouden doen op de eerste dag van hun voorzitterschap. Ik zou gedurende de ochtend willen spreken met alle medewerkers op het partij bureau, om van hen te horen hoe zij aankijken tegen de gang van zaken. Ik zou hen bedanken voor hun inzet, zeggen op hen te rekenen en hen verzekeren achter hen te staan. De middag zou ik besteden aan contacten met afdelingen en gewesten. Ik wil ze allemaal bezoeken. De afdelingen hebben er hard aan getrokken. Aan hen ligt het niet dat we de laatste verkiezingen verloren. Eerdere verkiezingen verliepen goed. Ik hoop een bezoek plan op te stellen om te horen hoe de leden in het land denken over de partij. Ik zal hun ideeën en voorstellen zeer serieus nemen en verwerken in suggesties voor versterking en verbetering van de organisatie. Die avond is de eerste vergadering van het partijbestuur gepland, de eerste van vele. We zullen daar afspraken maken over ons programma voor de komende tijd, als team. Voorafgaand aan die vergadering hoop ik Wouter Bos en Jacques Tichelaar ontmoet te hebben om hen te verzekeren van mijn inzet als medespeler (dus niet als tegenspeler).Word ik niet gekozen, dan zal ik mij op een andere wijze blijven inzetten voor de PvdA en voor de onderwerpen die ik belangrijk vind. Ik geloof in de sociaal democratie. De wereld verandert snel. De problemen van deze tijd zijn niet dezelfde als die waarmee de partij werd geconfronteerd in de jaren zeventig. Dat vereist politieke en programmatische vernieuwing. Maar die vernieuwing heeft alleen een kans van slagen als zij wordt gedragen door velen, gebaseerd op het beginsel van solidariteit en verkondigd met passie Vertrouwen, teamwork, binding en passie. Dat is het devies.--