10 oktober 2006

In de Haagse VVDgementeraadsfractie is naar men zegt Haags VVDgemeenteraadslid en vice fractievoorzitter Ageeth v.d Heuvel zeer tevreden dat op andere plaatsen men haar gedachte aangaande het ophalen van schoolrapporten vorm begint te krijgen waarbij naar men zegt zij veel kan doen mede dankzij de stimulerende wandelgangsteun die zij van haar fractiegenote Marian Propstra krijgt.

Afgelopen weekend kwam om en bij de Haagse HaagseStadspartijgemeenteraadsfractie een beetje naar voren dat er een bemerkbaarheid aan het ontstaan is dat me in de Haagse PvdAgementeraadsfractie hard bezig is met een uitstraling van een progressief beeld waarbij het algemeen bekend is dat het in om en bij de Haagse PvdAgementeraadsfractie de laatste niet erg progressief is geweest waarbij voor het moment men, mede door de nieuwe mediawoordvoerder in de Haagse PvdAgemeenteraadsfractie, een beeld van progressiviteit wil maken naar een verwijzing van progressiviteit uit de negentienzeventiger en negentientachtiger jaren waarbij men dan minder kijkt naar de ontbrekende non progressiviteit negentienngentiger jaren waarin deze progressiviteit meer in om en bij de Haagse HaagseStadspartijgemeenteraadsfractie en wat daaraan vooraf ging te vinden was.

Recentelijk heeft Haags oud PvdAgemeenteraadslid, en oud sociale academie student, Jaap Huurman een boek geschreven waarbij hij een referentie maakt naar dingen die hij digitaal naar voren bracht waarbij onder anderen te lezen valt>>

Het was trouwens een krankzinnige tijd, die eerste twee jaar in Den Haag want ik deed van alles door elkaar: óók daar deed ik er jongerenhuisvesting bij, èn in een soort jongerenplatform, èn in de gemeentelijke stuurgroep met de wethouder.

Verder zei ik graag ‘ja’, toen een PvdA-vriend mij vroeg, of ik bij een gesprek wilde zijn tussen een paar jonge PvdA-leden en het Kamerlid Hans Kombrink over jongerenhuisvesting. Van de zenuwen, want ik zat aan tafel met een ècht Kamerlid, heb ik in het hele gesprek mijn mond gehouden en die ging pas weer open in het nagesprek.

en

1977
Het was een spannend politiek jaar, want het was het einde van het Eerste Kabinet Den Uyl met alle congressen en partijraden van dien, waar ik vrolijk onze anti-CDA-motie mocht toelichten en verdedigen, eerst in het fameuze VARA-radioprogramma In De Rooie Haan en later op de Partijraad, die een streep zette onder de onderhandelingen
voor het Tweede Kabinet Den Uyl.

Enerverend was ook mijn reis met Klaus Uwe Beneter terug naar Duitsland, waar de SDP in die tijd van Berufsverbote hem als voorzitter van de Jung-Sozialisten (JUSOS) het partijlidmaatschap had afgenomen: op een grote manifestatie in Essen mocht ik namens de FJG unsere Deutsche Genossen zusprechen.

Dat Rob, de secretaris van de FJG uit Amsterdam bij mij introk in de Aert van der Goesstraat 36 in het Statenkwartier, omdat hij medewerker werd op de Tweede Kamer, en zo goed als automatisch FJG- en later JS-vertegenwoordiger werd in het Gewestelijk Bestuur van de Haagse PvdA, was een zeer gelukkige omstandigheid toen ik mijn zinnen ging zetten op een succes bij de gemeenteraadsverkiezingen in 1978.

Oók het voorzitterschap van het Haags Chili Comitee was daarvoor niet onbelangrijk.Maar uiteindelijk was mijn verkiezing, als vertegenwoordiger van de jongeren en niet voortkomend uit de een of andere vleugel, een Mirakel.

1978
We kregen 17 zetels en ik stond op 16 en dus safe, maar ik was op die plaats terecht gekomen omdat er bij de vaststelling van de kandidatenlijst een herstemming moest plaatsvinden tussen bestuurskandidaat Johan Bakker en deze onafhankelijke kandidaat; bij de telling bleek dat wij beiden 99 stemmen hadden gekregen, waarop voorzitter Gert-Jan van Otterlo ons naar voren riep en een muntje opgooide; Johan Bakker kwam vervolgens op 17 maar toch niet in de gemeenteraad omdat Johan Chandoe van plaats 23 via voorkeursstemmen van de grote Surinaamse gemeenschap die laatste zetel won.

Bij de presentatie van onze lijst onder leiding van mijn latere politieke vader en vriend Piet Vink op 1 mei 1978 besloot ik radicaal te stoppen met drinken, want ik was met een dagelijkse nachtmuts van minimaal een halve liter jenever met de nodige bieren aardig op weg om alcoholist te worden; pas jaren later heb ik mijzelf weer het genot van wijn en trappisten toegestaan.

Hoewel ik mij graag profileerde als de jongerenvertegenwoordiger was ik om mijn 26e nauwelijks één jaar jonger dan fractiegenoten, die al een paar jaar gemeenteraad achter de rug hadden, zoals Constant Martini, Gerard van Otterlo en Adri Duivesteijn.

Zowel de eerste twee als Adri lieten mij direct na de verkiezingen bij mij ontbieden om duidelijk te maken dat ik wel voor één van beide vleugels zou moeten kiezen om niet geheel en al geïsoleerd te blijven in het politieke werk.

Welnu, onafhankelijkheid is altijd mijn Leitmotiv gebleven maar als van nature ben ik wel veel meer steun gaan krijgen van de meer actiegerichte groep-Duivesteijn dan van de meer bestuurlijk ingestelde Martini’s en Otterlo’s.

1979
Wat betreft mijn ‘portefeuilles’ was ik blij naast Jeugdwerk spoedig ook Economische Zaken en Werkgelegenheid te mogen gaan ‘doen’ en na de volgende verkiezingen in plaats van Jeugdwerk mijn eerste voorkeuren Ruimtelijke Ordening, Volkshuisvesting en Stadsvernieuwing. Inmiddels was ik er in 1979 naast de hoofdbezigheid in de gemeenteraad een job in de Tweede Kamer bij gaan doen: medewerker van Hans Kombrink toen deze woordvoerder-Financiën werd en hij iemand nodig had om Volkshuisvesting te blijven volgen; als tweede man van de fractie had hij uiteraard veel contact met fractievoorzitter Joop den Uyl en het is een groot voorrecht dat ik ook een beetje in zijn buurt heb mogen werken.

Grappig in het contact met Hans was dat ik ooit tegen de zin van het partijbestuur en zijn financieel adviseur op het verkiezingscongres een amendement van mijn afdeling Transvaal verdedigde om de minimumloonleeftijd van 23 terug te brengen naar 21 jaar; die vrijdagnacht vierden we met de JS deze grote overwinning; toen we de volgende dag een beetje te laat weer op het congres waren gearriveerd, hadden ze in één klap alle té dure besluiten op voorstel van financieel adviseur Hans Kombrink weer ingetrokken; een paar jaar later kreeg ik van Hans een buitenmaatse rode wekker als afscheidscadeau van de Tweede Kamer.

Van oude Arnhemse vriend Peter Gemmeke had ik inmiddels een leuke benedenwoning met tuintje in Transvaal overgenomen en werd daarmee ook prompt voorzitter van de PvdA-afdeling-16; toen ik er kwam wonen, was de meerderheid van Transvaal nog blank en de CPN de machtigste partij; vanuit Transvaal slingerde het klassieke Volksfront van communisten en socialisten dan ook regelmatig voorstellen en oproepen de wereld in.

en

Als gemeenteraadslid presenteerde ik samen met de jongerenorganisaties een Nota Werk-en-de-Jongeren met voorstellen voor startende bedrijfjes met behoud van uitkering en de Haagse gemeenteraad besloot na wekenlange publieke discussies als eerste in Nederland op grond van een echt raadsvoorstel, mijn initiatiefvoorstel, om zich tot kernwapenvrije stad te verklaren; ik ging niet mee met de commissiereis naar het drugscongres in Denemarken, maar reisde in plaats daarvan de delegatie vooruit om in het christelijke Binnenhof (toen één van de drie kranten van Den Haag) een paar artikelen te schrijven over de praktijk van de jeugd- en drugshulpverlening in Kopenhagen en omgeving; toen ze bij dat ene instituut van de hoofdstad de deur pas na veel bellen open wilden doen, excuseerden ze zich met de verklaring dat die langharigen toch wel wisten dat ze voor hen pas om half twaalf open zouden gaan; in Kopenhagen kon ik gebruik maken van een appartement via datzelfde instituut; uit de goede contacten ontstonden later twee studiereizen van Deense studenten naar Den Haag, waarvan er één groep verbleef in de Schalk Burgerstraat 427 in Transvaal en de ander in kraakbolwerk De Blaauwe Aanslag.


1980
Stadsvernieuwingswethouder Michiel Hardon verduurde de grootste tegenstand uit zijn eigen PvdA-fractie en wel van de woordvoerders Joop ten Velden en Adri Duivesteijn; nadat die spanning onderwerp van discussie was geweest tijdens een quasi-ontspannen fractie-etentje, werd ik gebeld door Haagse Courant verslaggever Peter ter Horst met de vraag wie de andere drie waren, die het vertrouwen in de wethouder hadden opgezegd, en ik trapte erin, want ik antwoordde dat ik dat niet kon zeggen; de volgende dag publiceerde de krant de namen van Constant Martini, Gerard van Otterlo, Adri Duivesteijn en Jaap Huurman, waarop Michiel Hardon zijn ontslag aanbood.

Diens opvolging werd een grote klucht en het begin van een nieuwe bestuurlijke wind door Den Haag: Gerard van Otterlo wilde zich alleen kandidaat stellen in de fractie tegen gedoodverfde opvolger Joop ten Velde, als Adri Duivesteijn zich niet kandidaat zou stellen; ‘wij’ dachten dat de laatste misschien een extra stem zou trekken uit ‘het andere kamp’ en de slotsom was, dat alleen Adri en Joop kandidaat waren; iedereen van ons, inclusief Adri, prees en stemde op Joop, maar door de stemmen van de anderen werd Adri Duivesteijn met één stem verschil gekozen tot PvdA-kandidaat en dus via de gemeenteraad tot nieuwe wethouder voor Ruimtelijke Ordening en Stadsvernieuwing; dat was in de herfst van 1980.<<<


Bij de Haagse GroenLinksgemeenteraadsfractie is er best redelijk veel tevredenheid dat oud Haags GroenLinksgemeenteraadslid Niek Roozenburg zich heeft teruggetrokken aangaande het voor een tijdje door hem geambieerde lijstrekkerschap om tot lokaal provinciaal statenlid te kunnen geraken waarbij dan de waarnemend oud Haags GroenLinksgementeraadslid meer kans heeft om tot lokaal provinciaal statenlid, door middel van zijn lijsttrekkerschap, te geraken waarbij middels de GroenLinksprovinciale digitale snelweg te lezen valt dat>>> Oscar Dijkhoff (fractievoorzitter) De afgelopen twee jaar heeft Oscar zich flink ingezet voor het behoud van de sociale woonflat De Zwarte Madonna in het centrum van Den Haag. Het Haagse college wil de Madonna helaas nog steeds slopen om er ministerietorens te bouwen, maar Oscar heeft de smaak van politiek bedrijven te pakken gekregen.

Als actief GroenLinkslid, als fractiemedewerker voor de Haagse gemeenteraad en als lid van onder meer het algemeen bestuur van het stadsgewest Haaglanden heeft hij inmiddels enige ervaring opgedaan.

Naast het statenlidmaatschap studeert Oscar politicologie aan de Universiteit Leiden. "Als statenlid wil ik knokken voor wat kwetsbaar is: groen, duinen, openbaar vervoer, onderwijs, fietsers, sociale woningen en achtergestelde groepen in met name de grote steden. En natuurlijk ook strijden tegen onrechtvaardigheid en inefficiëntie: 'platte' bedrijventerreinen, versnipperd groen, lucht- en waterverontreiniging, verloedering in de steden, geluidsoverlast, geldverspilling."

Portefeuilles: Commissie Bestuur en Middelen, commissie Mobiliteit, Kennis en Economie, Commissie voor het Onderzoek van de Rekening, task force Infrastructurele Projecten, plaatsvervangend commissielid Ruimte en Wonen Contactgegevens: Functie: Lid Provinciale Staten, Fractievoorzitter GroenLinks Locatie: Den Haag<<<

Aanstaande vrijdagmiddag is er een coleurlokaalbijeenkomst.