22 augustus 2007

Naar men zegt is er een mogelijkheid dat morgen een enkele of een mogelijke delegatie lokale nieuwe Haagsche Courant gemeenteraadsnieuws sterverslaggevers naar een lokale PvdAouderenwerkgroep bijeenkomst gaat om te vernemen dat naar men zegt een lokale PvdAouderenwerkgroep heel positief achter een janpronkelijkePvdAvoorzitterskandidatuur staat.

Een tijdje geleden bracht nieuwe Haagsche Courant sterverslaggever Casper Postmaa naar voren dat men een lokaal Haagse uitfestival ook kan zien als lokaal Haagse uitjes en wellicht mogelijk uitjes ook passend in de zin van uien, zoals onder meer bij peen en uien, kan zijn waarbij ook een beetje direct of indirect naar voren kwam dat men in de lokale nieuwe Haagsche Courant redactie een beetje een tevredenheidgevoel heeft aangaande dat men kwalitatief nog geen overvleugeling van een nieuw lokale centraleweekkrant heeft ondervonden.

Recentelijk bracht een vrouwelijk oud Haagse Stadspartijbestuurslid naar voren dat een vrouwelijke oud Haagse Stadspartijduovoorzitter en huidig vice Haagse HaagseStadspartijgemeenteraadsfractielijsttrekker, vanwege hoe het allemaal gaat met de Haagse Stadspartijgemeenteraadsfractievoorzitter, weinig uitzicht heeft op gemeenteraadslijkheden maar voor zover ze het nog niet had veel inzicht heeft gekregen in hoe het allemaal gaat waarbij een vrouwelijk oud Haagse Stadspartijbestuurslid ook een beetje naar voren bracht dat men in het huidige HaagseStadspartijbestuur en in de Haagse HaagseStadspartijgemeenteraadsfractie eigenlijk een beetje een draaivleugel is daar het een beetje de bedoeling was dat de Haagse Stadspartijgemeenteraadsfractievoorzitter zich een beetje bezig ging houden met zogeheten coachingenscouting maar daar niets aan heeft gedaan omdat hij zich dan bezig zou moeten houden met coachingenscouting van een vrouwelijke oud Haagse Stadspartijduovoorzitter en huidig vice Haagse HaagseStadspartijgemeenteraadsfractielijsttrekker en de nummer drie van de recentelijke HaagseStadspartijgemeenteraadskandidatenlijst waarover een tijd geleden en onlangs nog naar voren is gekomen dat, zoals werd omschreven, ze vooral samen heel goed tot beter zijn dan de Haagse Stadspartijgemeenteraadsfractievoorzitter.

Na de vredesthemalijkebijeenkomst van de vrijdag voor vorige vrijdag bracht een zeer en langdurig ervaren geluidsbewerker en digitalesnelwegdeskundige naar voren dat het allemaal een beetje jammer en weinig digitaal exquise is dat men op de digitale snelweg van de Haagse Stadspartijgemeenteraadsfractie een beetje net doet alsof men iets doet wat men niet doet en dat wellicht mogelijk daardoor een beeld kan ontstaan van een kleine digitale niet waarheid welk volgens een zeer en langdurig ervaren digitalesnelwegdeskundige, op digitaal gebied een beetje niet helemaal digitaal correct is om een indruk te wekken dat er een dagelijkse digitale bijwerking aan het plaatsvinden terwijl zoiets niet zo is maar dat er gewoon sprake is van een dagelijks digitaal klokje welk een automatische dagelijkse digitale verspringing heeft.

Aangaande een landelijk janpronkelijkPvdAvoorzitterschap is er middels een non digitale en digitale krantelijkeochtenkrant te lezen dat-- Dissidente PvdA’ers eisen linksere koers Van onze verslaggeefster Sheila Sitalsing Een groep rebellerende leden van de Partij van de Arbeid wil deze partij dwingen tot een linksere koers en een democratischer organisatie. Jacques Monasch, voormalig campagnestrateeg van Wim Kok en bekend PvdA’er, zegt ‘ongeveer 25 mensen’ verzameld te hebben, ‘afkomstig uit diverse geledingen, gewesten en afdelingen’ van de partij. De groep wil twee verstrekkende moties indienen op het partijcongres, dat 6 oktober aanstaande plaatsvindt. Een motie vraagt ‘duidelijke standpunten’ over hete sociaal-democratische hangijzers als het ontslagrecht (niet versoepelen), topinkomens (afromen) en een referendum over het nieuwe EU-verdrag (doen). De andere motie vraagt om ‘een fundamentele verandering’ in de organisatie van de PvdA. ‘We willen herstel van de ledendemocratie’, zegt Monasch. ‘Er is niks voor de leden.’ Het Politiek Forum, het platform voor debat in de PvdA waar politici en leden uit alle lagen van de partij elkaar ontmoeten, is ‘een gezelligheidsclubje.’Voor het kritische geluid is weinig ruimte, meent Monasch. ‘Als kritisch lid krijg je helemaal geen ruimte in de eigen PvdA-tijdschriften en andere partijmedia. De PvdA-website staat vol met partijpropaganda van de top.’ Komende donderdag presenteert de dissidente groep zich onder de naam Operatie rode veren. Pas dan zal ook bekend worden wie er verder deel van uitmaken. De komende weken zullen de initiatiefnemers trachten meer steun te verwerven onder PvdA-leden in het land. Als de moties op het congres worden aangenomen, ligt er volgens Monasch ‘een duidelijke opdracht aan het nieuwe partijbestuur’. Op datzelfde congres wordt vastgesteld wie de nieuwe partijvoorzitter van de PvdA wordt. Het congres is het hoogste orgaan van de PvdA. Op het jaarlijkse partijcongres stemmen afgevaardigden van de verschillende lokale PvdA-afdelingen (bestaande uit de gewone leden) over zaken als het beginselmanifest, de kandidatenlijsten voor de Tweede Kamerverkiezingen en het verkiezingsprogramma. De partij telt ongeveer 62 duizend leden. Bos kan ook profiteren van een zwaargewicht naast zich Analyse Hans Wansink Moet de PvdA Pronk vrezen als voorzitter? Ruud Koole en Wouter Bos zijn maanden in de weer geweest een geschikte voorzitter voor hun Partij van de Arbeid te zoeken. Het moest een samenbindende figuur zijn, die bereid was zichzelf weg te cijferen. Een man of vrouw die tussen de leden zou staan, maar die tegelijkertijd in staat was de bezem door het zwak functionerende partijapparaat aan de Amsterdamse Herengracht te halen. En bovenal iemand die niet de ambitie had de partijleider voor de voeten te lopen, zoals de onfortuinlijke Michiel van Hulten. Velen werden aangezocht, mensen als oud-Kamerlid Jan van Zijl en Jan Hamming, wethouder van Tilburg. De missie bleef vruchteloos. De kandidaten zijn nog niet allemaal in de openbaarheid getreden, maar het ziet ernaar uit dat Bart Bouman, Tjeerd van Dekken, Bertus Mulder en Ad Voerman geen partij zijn voor de kandidaat die zeker niet door Koole of Bos naar voren is geschoven: Jan Pronk. Pronk verklaarde zelf dat hij partijleider Bos in geen jaren heeft gesproken. Daarmee lijkt de veteraan te willen zeggen: ik heb geen boodschap aan de partijleider. De indruk van velen dat Pronk, die al dertig jaar lang een machtsbasis heeft op de linkervleugel van de PvdA, zichzelf vooral ten koste van Bos wil profileren, wordt daardoor versterkt. Pronk voldoet in elk geval niet aan het profiel dat Koole en Bos, en ook de commissie-Vreeman, in gedachte hadden. Zij willen iemand met de souplesse om problemen te vermijden, brandjes te blussen en vooral met de gave de leden van van de PvdA weer het idee te geven dat ze tot één grote familie behoren. Jan Pronk is daarentegen een raspoliticus, die als minister en als VN-gezant gewend is bovenop de rots te zitten, opdrachten te geven en zich in de schijnwerpers van de publiciteit te manifesteren. Het meest voor de hand liggende scenario is dan ook dat Pronk voor Bos een pain in the ass wordt. Wim Kok stond als partijleider heel wat steviger in zijn schoenen dan Wouter Bos. Toch trok Pronk, die zijn linkse machtsbasis tussen 1989 en 2002 steeds in stelling wist te brengen om een ministerschap af te dwingen, zich niets van Kok aan. Ten opzichte van de pragmaticus Kok profileerde Pronk zich als de linkse politicus met als handelsmerk het socialisme van de goede bedoelingen. De nachtmerrie van Bos is ongetwijfeld het voorbeeld van de scheuring in de Duitse zusterpartij SPD, waar voorzitter Oskar Lafontaine bondskanselier Schröder het leven dusdanig zuur maakte dat deze aan regeren nauwelijks meer toekwam. Lafontaine heeft inmiddels een SP-achtige eigen partij opgericht. Maar in theorie is er ook een ander scenario mogelijk, legt Jos de Beus, hoogleraar politicologie aan de Universiteit van Amsterdam en prominent PvdA’er, uit. ‘Pronk kan in principe de onderhandelingsruimte van Bos versterken. Als voorzitter kan Pronk met beleidsvoorstellen komen op het gebied van bijvoorbeeld het in toom houden van het kapitalisme, waarmee Bos het CDA tot concessies kan dwingen.Ik denk aan zaken als de invoering van het gouden aandeel dat de overheid speciale zeggenschap in strategische ondernemingen geeft.’ De Beus wijst erop dat Pronk weliswaar op de linkervleugel van de PvdA zit, maar niets moet hebben van ‘biefstuksocialisme’ van de SP van Marijnissen. Als leerling van Tinbergen is de internationalist Pronk voorstander van een sterke Europese Unie en van sterke mondiale samenwerkingsverbanden. Het optimistische scenario van De Beus veronderstelt wel dat Pronk en Bos snel met elkaar op één lijn komen en dat Pronk zijn eigen ego voor één keer in bedwang weet te houden. Bijvoorbeeld door te verklaren slechts één termijn (van twee jaar) beschikbaar te zijn voor het voorzitterschap Werken in de politieke schaduwAchtergrond Van onze verslaggeefster Sheila Sitalsing Best interessant, als het maar in deeltijd te doen is, zei Paul Depla, talentvol PvdA-wethouder te Nijmegen onlangs, toen hij kort figureerde als kandidaat-voorzitter van de Partij van de Arbeid. Want aan zo’n functie een volledige werkweek spenderen is nergens voor nodig. Dat leidt maar tot gedoe, aldus Depla, en tot partijvoorzitters die hun neus steken in zaken waar een partijvoorzittersneus niet thuishoort: in de politieke koers van de partij en in de Haagse politiek. Het is een taakopvatting – in de luwte organiseren, managen, nieuw politiek talent werven en selecteren – die Michiel van Hulten, de net opgestapte partijvoorzitter voor wie nu een opvolger wordt gezocht, deelt. ‘Het partijvoorzitterschap is een beetje een saaie functie. Je moet de vereniging leiden, politiek talent rekruteren en beslist niet je stempel op de politieke koers willen drukken. Daar is de politiek leider in Den Haag voor.’ Het is een taakopvatting die niet alom gedeeld wordt. Zeker in de PvdA wordt de man of vrouw die leiding geeft aan de ledenorganisatie zelden gehinderd door terughoudendheid in de grote politieke vraagstukken. Vaak is hij of zij enorm aanwezig en niet van plan zich te beperken tot het beheren van de ledenadministratie. Soms leidde dat tot ellende, of tot wat Felix Rottenberg (voorzitter van 1992–1997) ‘de kreten buitenlangs op maandagmorgen’ noemde. ‘Plan-Simons moet de kast in!’ of ‘WAO-ingreep gaat niet door!’ Hij doelde daarbij op zijn voorgangers die het niet konden nalaten dergelijke politiek gevoelige uitspraken te doen. Veel plannen werden nimmer werkelijkheid. Zo begon André Van der Louw (voorzitter van 1971–1974), gangmaker van de vernieuwingsbeweging Nieuw Links, met de ‘partij in actie’, maar maakte die actie nooit af. Ien van den Heuvel (1974–1979), een van de eerste Rooie Vrouwen, riep vooral heel veel (‘Dat kan echt niet, Joop!’). Max van den Berg (1979–1986), toen nog met baard en met grote opvattingen over kruisraketten en kerncentrales, zag het als onderdeel van zijn functieomschrijving ministers terug te fluiten, maar liep uiteindelijk vast. Er zijn vele drama’s. Denk aan Marijke van Hees (1999–2000) die ‘een kopgroep’ wilde oprichten voor de opvolging van Wim Kok. Zij werd snel weggewerkt nadat valse beschuldigingen van fraude waren gelekt naar het weekblad Vrij Nederland. En altijd, zonder een uitzondering, krijgt de partijvoorzitter de schuld als de verkiezingen worden verloren. Dit alles weerhield Jan Pronk niet zich kandidaat te stellen voor deze functie – met een vooral politieke agenda, van ontslagrecht tot de toekomst van de sociaal-democratie. Tussen 16 en 23 september kunnen de bijna 62 duizend PvdA-leden schriftelijk, telefonisch of via internet stemmen op de kandidaten, die nog niet allemaal bekend zijn. Naar verwachting maakt het partijbestuur 25 september de winnaar bekend. Het PvdA-congres moet de benoeming op 6 oktober bekrachtigen. Dat het kan, je zonder al te veel rivaliteit met de politiek leider in Den Haag concentreren op de vereniging, bewees Rottenberg, zeggen PvdA’ers. Hij vernieuwde het kader, investeerde in opleidingen. Rottenberg formuleerde zijn taak aldus: ‘De voorzitter moet een soort verbindingsofficier zijn. Hij zit erbij, hoort alles, maar doet niets op eigen houtje. Hij zal de partij moeten moderniseren.’ Pronk had andere teksten bij zijn kandidaatstelling. Hij vindt dat de ongelijkheid ‘veel te groot’ is geworden en dat ‘de uitwassen van het kapitalisme’ aangepakt dienen te worden.--

Voor enkele dagen is er vanaf morgen een lokaal pleinlijk openluchtcinemavoortelling.